Welkom bij de nieuwe website van Jee Seri sluiten ×
+

Where is the love?

Steeds vaker wanneer ik de krant lees, gaat een liedje van The black Eyed Peas door mijn hoofd.
‘What’s wrong with the world mama
People living like they ain’t got no mama
I think the whole world’s addicted to the drama’
De hele wereld is compleet van de pot gerukt en zoekt naar drama, zoals de Black Eyed Peas ook zingen.
Gisteren las ik dat veel mensen zich storen aan de emoticons die apple gebruikt, omdat ze racistisch zouden zijn. Omdat ze in Japan bedacht zijn en geel zijn en omdat er eigenlijk te weinig donkere emoticons zijn. Gelukkig is de eerste set donkere emoticons al een feit. Maar even serieus.. WTF?
Ik probeer begrip op te brengen voor het feit dat donkere mensen zich gekwetst voelden door Zwarte Piet. En natuurlijk zijn er voorbeelden van racistische opmerkingen omtrent Zwarte Piet. Een kind dat tegen zijn pappa zegt als hij een donker persoon ziet: kijk Pappa, een zwarte Piet. Net zoals mijn zoon zegt als hij een lilliputter ziet: kijk Pappa, een kabouter.
Het gaat mijn inziens altijd om de intentie. En ik durf te zweren dat 95% van de blanke Nederlanders geen enkele racistische bedoeling ziet in zwarte Piet. De overige 5% kan zich altijd en overal racistisch uitlaten. Daar hebben ze Zwarte Piet niet voor nodig. En echt mensen, ik begrijp dat Zwarte Piet als hulpje van Sinterklaas geïnterpreteerd kan worden als een donkere slaaf van een witte slavenhouder. Ik begrijp dat nu. Toen ik 7 was begreep ik dat niet. En zelfs toen ik 25 was, begreep ik dat niet. Ik heb films als ’12 years a slave’,  ’Django unchained’ (moderne films over slavernij) en ‘the help’ gezien en ik kan me voorstellen dat de slavernij en de discriminatie jegens donkere mensen hen tot op het bot, tot in het diepste van hun ziel raakt. Het raakt mij ook. Ik jank als een klein kind tijdens die films. Ik kan absoluut niet tegen onrecht. En slavernij is, zou je kunnen zeggen, het absolute hoogtepunt van onrecht (oftwel: het dieptepunt van het menselijk recht). Ik, als blanke, draag die bagage van mijn voorouders niet met me mee. Ik heb nooit verhalen gehoord over slavernij, ik heb nooit meegemaakt dat mensen mij uitmaken voor Zwarte Piet. Ik heb nooit de afschaffing van de slavernij gevierd. Ik heb nooit meegemaakt dat mensen mij anders behandelen of benaderen omdat ik zwart ben. Simpelweg omdat ik niet zwart ben. Ik ben wit. Spierwit.

Wel heb ik mijn hele leven gehoord dat ik een kaaskop ben. Dat ik een blanke houten hark ben. Ik ben vaak genoeg gediscrimineerd vanwege mijn huidskleur, mijn geslacht, mijn leeftijd of mijn nationaliteit. Door donkere mensen die alle blanken over één kam scheren. Door werkgevers als ik een baan wilde zoeken, maar niet kon krijgen, aangezien ze een bepaald percentage aan ‘allochtonen’ en vrouwen in dienst moesten hebben of omdat ik zogenaamd te oud zou zijn. Door vrouwen, aangezien ik een man ben en dus automatisch een seksist. Of door mensen met een vooroordeel over Nederlanders. Ik ben opgegroeid met verhalen over de eerste en tweede wereldoorlog. Over de hongerwinter. Dodenherdenking op 4 mei is belangrijk voor mij. Ik werkte ooit als parkeerwachter in Amsterdam-Zuid en moest op 4 mei werken. Mijn baas was een Arubaan en mijn collega’s waren Surinamers, Antillianen, Marokkanen, Turken en wellicht een verdwaalde Tunesiër, Afghaan, Irakees of Pakistaan. Dodenherdenking was niet belangrijk binnen het bedrijf en tijdens de dodenherdenking liep ik dus gewoon op straat te controleren of iedereen netjes een parkeerkaartje had gekocht. Goede vrijdag en Keti Koti waren daarentegen wel belangrijke dagen waar aandacht aan werd besteed. Maar ja, daar heb ik niet zoveel mee. Discriminatie? Een beetje wel, hè?
Maar ik denk dat ik vooral mezelf niet discrimineer. Als ik mezelf zou discrimineren, zou ik me overal aan ‘kunnen’ storen. Wit toiletpapier? Hoezo? Omdat je met blanken je billen af kunt vegen? Bruin bood gezond? Hoezo? Kan een blanke niet gezond zijn? Sinterklaas blank? De enige die eigenlijk geen reet doet. Hoezo? Zijn alle blanken lui? Of ben ik soms een witte overheerser? Witlof? Witte kerst? Blanke vla? Witte rijst? Is dat een soort symbool om te laten zien dat wij, blanken, kleine piemels hebben?
Slavernij, discriminatie en racisme bestaan nog steeds in de wereld, maar het wordt ook wel een beetje tijd om weer eens normaal te gaan doen en te beseffen dat niet iedere blanke een rasist is. Zwarte Piet krijgt een make-over. Gefeliciteerd. De Stoomboot van Sinterklaas vaart dit jaar door een regenboog en alle pietjes zijn opeens gekleurd geworden. Vanaf aankomende dinsdag te zien in het Sinterklaasjournaal. Dus 2014 kan de boeken in als een historisch belangrijk jaar. 1865: afschaffing slavernij. 1918: einde eerste wereldoorlog. 1945: einde tweede wereldoorlog. 1989: einde koude oorlog en val van de Berlijnse muur.  2014: make-over Zwarte Piet. Het zal de meeste blanke Nederlanders worst wezen welke kleur Piet heeft.
Maar goed. Dat doel is bereikt. Maar racistische emoticons? Dat gaat te ver, hoor. Nu geen spijkers meer op laag water zoeken en geen zelfdiscriminatie meer. Kweek een beetje ballen, of zoals (filosoof) Hans Teeuwen ooit tegen de meiden van Halal zei over dingen die eventueel als beledigend of discriminerend over kunnen komen: ‘maar je ontwikkelt daar een schild voor. Dat doe je in een vrije samenleving, omdat je wordt geconfronteerd met dingen waar je het liever niet …’  En waar ligt de grens (om te beledigen), vragen de meiden. Teeuwen’s antwoord: ‘De grens ligt bij geweld’
Dus.. Accepteer, respecteer en verspreid liefde.
Tot volgende week.
Share : facebooktwittergoogle plus
pinterest



No Response

Laat een bericht achter


Er zijn nog geen reacties geplaatst.

Laat een reactie achter